Izložba Živorad Nastasijević (1893-1966) – umetnost kao sudbina porodice, otvorena je 25. 12. 2009. u 18 sati. Umetnička dela, odlikovanja i lične predmete koji su se odnosili na svakodnevni život, Živorad Nastasijević poklonio je opštini Gornji Milanovac. Iz bogatog slikarskog opusa, u Galeriji Zavičajnog muzeja Petrovac na Mlavi izložen je samo jedan broj slika. Autor izložbe je Ana Bolović, istoričar umetnosti u Muzeju rudničko-takovskog kraja. Izložba je bila otvorena do 25. 02. 2010.’
“…Živorad Nastasijević rodjen je 1893. godine u Gornjem Milanovcu, u porodici od sedmoro dece roditelja Nikole Nastasijevića, obrazovanog gradjevinara i Milice, rodjene Jovanović, učenice Instituta Katarine Milovuk u Beogradu. Iz ovog braka pored Živorada, rodjeni su sinovi, Momčilo, književnik, Svetomir, kompozitor i arhitekta, Slavomir pisac istorijskih romana, i kćerke, Natalija, Drinka, istopričar i Slavica, matematičar.
…Kao najmladji učenik upisao je Umetničko-zanatsku školu u Beogradu, u odeljenju koje je vodio slikar Marko Murat […]U to vreme istu školu pohadjali su Kosta Miličević, Moša Pijade, Miodrag Petrović i dr. U ovim školskim danima Živorada je interesovala i m, tako da se upisao u muzički školu, na predmet flauta, a kasnije je naučio da svira klavir.
…Godine 1913. slikar nalazi zaposlenje u Vinči, ali dobija i stipendiju za studije-na predlog dr Miloja Vasića i Djordja Jovanovića[…] Podstaknut minhenskom atmosferom, produbljuje se u radu, pohadja i časove večernjeg akta u školi profesora Hajmana, u proleće 1914. sve više se usmerava na pejsaže u okolini, a obraća pa+nju i na jedan drugi vid umetnosti, na fresko slikarstvo.
… Učestvovao je u Prvom svetskom ratu, i kao ratni slikar, izmedju bitaka crtao likove vojnika i oficira i strahote rata.
…Živorad Nastasijević otputovao je u Pariz 1920. godine i upisao se na Académi de la Grande Chaumiére, u klasi profesora Kastalučija[…] I u toku svog boravka u Parizu Nastasijević je posećivao kurs freske. Nakon putovanja u italiju i traganja za delima starih majstora, studirao je renesansne teoretičare da bi dokučio ovu tehniku i shvatio njen odnos prema našoj srednjovekovnoj fresci […] Konačan izraz toga bilo je stvaranje grupe Zograf, čiji je pokretač i predsednik bio Nastasijević.
…Iako je još uvek diskutabilan datum kada je Zograf osnovan-ili krajem 1926. ili početkom 1927. godine, to je verovatno bilo neposredno posle formiranja grupe Oblik, koja je u medjuratnom periodu, bila u našoj umetnosti zastupnik najprogresivnijih tendencija, vezana za parisku školu, dok je Zograf bio protogonista ideja o nacionalnoj i tradicionalnoj orijentaciji u našoj umetnosti […] Zanimljiv je još jedan vid Živoradovog zastupanja “zografskih” ideja, koji nije odmah uočljiv. Radi se o njegovim ilustracijama za korice i unutrašnji sadžaj knjiga. Često sa taj njegov rad nije ogledao konkretno u likovnom ilustrovanju, već u izvodjenju slova jednom vrstom krasnopisa, sa staroslovenskim reministencijama.
…Drugi svetski rat dočekao je i proveo u Beogradu. U medjuratnom periodu Nastasijević je jedno vreme bio učitelj na dvoru Karadjordjevića, prinčevima Tomislavu i Andreju[…]
Započeo je slikarstvo pejsaža Šumadije i Pomoravlja, impresionistički intonirano i rasvetljene palete, koje podseća na njegove ranije slike[…] Godine 1952. pojavljuje se kao ilustrator narodnih pesama, što se podudara sa njegovim slikarstvom-slika veliki broj istorijskih ličnosti i dogadjaja iz naše istorije.
…Delo Živorada Nastasijevića je po svojim ostvarenjima postalo nezaobilazno u istorijskom razvoju srpske savremene umetnosti, uprkos čestom osporavanju i kritici, iako ga je u momentima, pratilo i istinsko oduševljenje.”
Ana Bolović
